کد مطلب:154154 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106
مختار از زندان دعوت را شروع می کند
پس از نامه ایكه مختار به رفاعه یكی از سران توابین پس از شكست آنها نوشت تصمیم گرفت به سران شیعه در كوفه و بصره و مدائن نامه بنویسد و ایشان را دعوت به همكاری كند، این نامه را به وسیله سبحان بن عمرو به رؤساء شیعه از جمله مثنی بن مخرمة در بصره و سعد بن خدیفه در مدائن و یزید بن انس و أحمر بن شمیط و عبدالله بن شراد و عبدالله بن شراد و عبدالله بن كامل نوشت:
خداوند در مقابل قیام و نهضتی كه نمودید پاداش بزرگ به شما عنایت كرد و گناهان
شما را آمرزید به هر در همی كه در این راه خرج كردید و با قدمیكه برداشتید برای شما حسنه ای ثبت كرد و مقام و درجه ای بالا و ثوابی بی حد بشما عطا فرمود:
ولی اگر من به كمك شما قیام كنم در مشرق و مغرب دشمنانتان را از دم شمشیر می گذرانم و با خواست خدا همه را نابود می گردانیم خدا هدایت كند آنكه به شما نزدیك گردد و دور گرداند آنكه تمرد و سرپیچی كند والسلام.
سبحان نامه مختار را در میان آستر و رویه كلاه خود پنهان كرد و از زندان خارج گردید و باین افراد رسانید تا آن كه همه آنها نامه مختار را خواندند.
بزرگان شیعه نامه مختار را خواندند به قاصد گفتند: كه تا پای جان با او همكاری می كنیم و هر چه فرمان دهد اطاعت خواهم كرد اگر اجازه می دهد با جمعیتی بزندان آمده او را بیرون آوردیم؟
مختار پاسخ داد: بزودی از زندان خلاص خواهم شد و محتاج بزور و اغتشاش نیست [1] .
خداوند در مقابل قیام و نهضتی كه نمودید پاداش بزرگ به شما عنایت كرد و گناهان
شما را آمرزید به هر در همی كه در این راه خرج كردید و با قدمیكه برداشتید برای شما حسنه ای ثبت كرد و مقام و درجه ای بالا و ثوابی بی حد بشما عطا فرمود:
ولی اگر من به كمك شما قیام كنم در مشرق و مغرب دشمنانتان را از دم شمشیر می گذرانم و با خواست خدا همه را نابود می گردانیم خدا هدایت كند آنكه به شما نزدیك گردد و دور گرداند آنكه تمرد و سرپیچی كند والسلام.
سبحان نامه مختار را در میان آستر و رویه كلاه خود پنهان كرد و از زندان خارج گردید و باین افراد رسانید تا آن كه همه آنها نامه مختار را خواندند.
بزرگان شیعه نامه مختار را خواندند به قاصد گفتند: كه تا پای جان با او همكاری می كنیم و هر چه فرمان دهد اطاعت خواهم كرد اگر اجازه می دهد با جمعیتی بزندان آمده او را بیرون آوردیم؟
مختار پاسخ داد: بزودی از زندان خلاص خواهم شد و محتاج بزور و اغتشاش نیست [1] .
[1] طبري 598:8 طبع قاهره.